Gabrysi i Zbyszkowi
Poeci o miłości mówią, że to róża;
jej czerwień nas zachwyca, jej piękno odurza,
delikatność jej płatków rany duszy leczy,
lecz czasem ostry kolec boleśnie skaleczy.
To zaś wiedzieć Wam trzeba młodzi przyjaciele,
że w świecie tym – tak jak róż, miłości jest wiele,
tych co zewnętrznym blichtrem każdego omamią,
chociaż w nich psucia ślady. Choć kolory kłamią.
W czas słonecznych uśmiechów, w deszcz łez, w złości burzy
trzeba – jak Mały Książę – jednej szukać róży,
by Tę, co dla Was kwiatem płonie purpurowo
raz wybraną – w dniu każdym wybierać na nowo.
A Ona cud wspaniały uczynić potrafi:
siwe skronie się skłonią ślubnej fotografii
i mała łza wzruszenia z oka spłynie skrycie
i usta cicho szepną: Piękne nasze życie!
30.04.2000