Jedno wspomnienie jeśli mi poświęci
ktoś, gdy oglądał będę inny świat,
lub myśl zgubioną odnajdzie w pamięci
niczym w zielniku zasuszony kwiat,
obraz zachowa gdzieś w duszy głębinie,
ciche westchnienie w nicość będzie słał
– non omnis moriar. Bo choć ten byt minie
w pamiętającym sercu będę trwał.
30.06.2011
** Non omnis moriar (łac.) – nie wszystek umrę (Horacy „Pieśni”).