Loading

Gospodarzom i Uczestnikom V Prezentacji Artystów Kolejarzy

 

W świecie cudownych ludzi byłem.

(Może ja tylko o nim śniłem?)

Lecz musi ten świat istnieć przecie

tam, gdzie się nić przyjaźni plecie,

gdzie wciąż na twarzach uśmiech gości,

serca są pełne życzliwości,

a pieśń radości dusza śpiewa.

Tam, gdzie się gościa w dom spodziewa,

a gość dostrzega i poważa

ciepło i troskę gospodarza,

jest świat, co domu ma znamiona.

 

Zaś łatwo o tym się przekona,

kto piękno płótnom dać się stara,

niekiedy się rzeźbieniem para,

albo napisał tomy wierszy.

Może tam być wśród równych pierwszy,

bo jest to świat cudownych ludzi.

 

I bunt się w moim sercu budzi:

już nie chcę szarej codzienności,

gdzie między ludźmi tyle złości

i mnóstwo przyczyn do obrazy;

gdzie bierze się od życia razy.

 

Pewnym jest, że mi się nie znudzi

ów inny świat – cudownych ludzi.

 

11.10.2008